We wandelden in Brussels en Vlaams gebied, waarvan onderstaand enkele foto's zijn te zien. Bekijk voor de hele fotoserie dit fotoalbum.

Saskia schreef:

 

1. Ontmoetingsplek

Ont moeten en toch elkaar ontmoeten,
tussen tijdige start en koffie.
Voor het geval het regent,
noodzaak van schuilopties,
picnic banken minimaal,
de ontmoetingsplek zorgvuldig gevonden en afgesproken.

Ont moeten, iets beters vinden,
bijen met uitleg ontmoeten
bij picnic banken in de zon.
Mega veel bijen
in een mega hotel,
van verre een kapel,
waar je god, een heilige of Maria ontmoet.

Moderne tijd geeft
de verdwijnende bij
wedijver-macht
met een onzichtbare god:
laten we de bij vereren,
verdwijning voorkomen.

Vele stappen later
werd het pas helder:
Zo veel bloemen tot de einder.
Blauwe heuveltoppen, pointilisme in de dalen.
De ogen raken bloemen-moe:
de witten pakken het zonlicht en smijten het naar elkaar;
de blauwen verliezen
hun schuchterheid
als een wolk
de witte lichtkaatsen
dimt.

Zo veel bloemen willen heel veel bijen ontmoeten of
andersom.
Bijen van overal: wilde bijen, ruige bijen, honingbijen, migratiebijen en vooral veel bijen
op elke dag
dat deze bloemenzee zoveel bloemen opent
naar de lentezon.
Dus daarom
de bijenkapel.

 

FOMO =Fear Of Missing Out,
Nederlands jongerenjargon
lijkt voor velen op leeftijd, herkenbaar toen het ging om examenfeestjes, maar nu verleden tijd
of misschien toch ..

 

2. Tegenzittend en daardoor bijzonder lopend langs de rafelrand van Brussel

Miezer

Het hek zat dicht
Tot 11 uur.
Dus moesten we gluren,
door de tralies,
proeven wat we niet zagen:
Statige muren beloofden veel.

Henk miste de juiste trein
in een verdwaalstation;
nam toen een trein,
die niet stopte
waar hij wilde,
pakte vervolgens een bus
om ons te ont
moeten.
Of moest er wat?

Inmiddels liepen wij de Lambiek route,
de Karpatten in
tussen bloeiende sleedoorn,
steil omlaag, omhoog,
langs uitzicht,
door landerij en achter achtertuinen.
Dorpse modder of kasseien
en zondagse patisserie.
De zonnecrème, pet en bril:
waren voor niets.

Samenkomen in Linkebeek
langs de rappe wijnbronbeek,
daarna de steile trap van de honderdjarige,
recht naar de ingang van
t voorportaal van de hemel:
de dorpskerk
en een café.

Gesterkt na koffie
het Linkebeekdal volgen
over land van een boze boer,
boze bordjes en hekjes vol prikkeldraad.
Ontluikende blaadjes glinsteren gracieus vochtig
overal de grijze lucht
vol lente.

Schaften op de steilste helling verwilderd en beschermd stadsgroen, ooit zandgroeve,
de Kauwberg van Calevoet.

De eerste tramlijn meldt het stadse, voorbarig lijkt t,
als het wijdse Ter Kamerenbos volgt,
de stille grootse abdij en dan
de vijvers van Elsene,
wat Art Nouveau en
uiteindelijk
Fffflagey.

 

 

Wandelen langs de heuvelachtige zuidrand van Brussel

 

Het Hallerbos is wijd en zijd bekend vanwege de hyacinten, als je er wandelt op een zonnige dag, ben je zeker niet de enige...

 

Het tapijt van hyacinten, hier ook met bosanemonen, is overweldigend.

 

Bekijk voor de hele fotoserie dit fotoalbum.