23 maart 2021

Hieronder een foto-impressie en een link naar een uitgebreider tekstverslag van deze tour.

Tekst en foto's: Hans van Oort (c).

 

De route volgt, afwisselend langs de Zuid- en Noordzijde, de hoofdkam van de Lagorai, veel klimmend en dalend, meestal tussen 2000m en 2500m hoog, langs totaal een 25-tal passen.

 

Voor de 2e overnachting naast een kloof, waarin diep wat water te scoren was onder een laag ijs, vonden we nog een mooi kampeerplekje. Vanwege de harde wind zijn ook de stormlijnen van de tent aangespannen.

 

Vooral het traverseren van de vele puinhelling met stenen van klein tot zeer groot maakt deze tocht moeizaam en zwaar. Op de achtergrond de Cima d'Asta.

 

Op het laagste punt van de tocht, onder de boomgrens, vonden we voor onze 3e overnachting een beschutte, open kampeerplek in het bos met een kampvuurplek en droog brandhout.

 

Naar het Noorden zicht op de aangrenzende Latemar-groep, .....

 

... op de Rosengarten- (links) en de Langkofel-groep (rechts).

 

Donderdag kondigden zich al de eerste tekenen van een weeromslag aan.

 

Soms volgt de track vervallen militaire paden uit WO I.

 

Na een lange 4e dagetappe maakten we voor de overnachting gebruik van dit houten en "luxe" Bivacco Paolo e Nicola (2180m).

 

Zonsopkomst vrijdagmorgen boven het dichte wolkendek dat alle dalen toedekte met links de Latemar- en rechts de Rosengarten-groep.

 

Heel langzaam trok de bewolking iets op.

 

In het Oosten aan de horizon kwam de Pala-groep steeds dichter bij.

 

Vanuit de Forcella di Cece (in het midden) gaat de route links omhoog de steile rotsen in.

 

Vrijdagmiddag om 14u00, reeds 6 uur onderweg, hadden we een laatste korte rustpauze bij het Bivacco Aldo Moro (2565m) voorafgaand aan de lange afdaling naar San Martino (1480m), alwaar we om 19u00 in het donker bij de auto aankwamen.

 

Tekst en foto's door Hans van Oort [c]