7 september 2022

Weg van thuis

 

Weg zijn
van iets
is er vol van zijn, overlopen.
Weg zijn
isniet zijn waar je altijd was
Een weg is nooit weg,
loopt niet over,
er kan over gelopen,
blijft ergens heen gaan,
Weg naar de einder.
Van huis.

Weg heet hier vaak dreef,
soms hippodrome.
Lopen deed t paard,
Brabants trekpaard, de trots van Pajottenland, voor kar of ploeg.
De koning en zn vrienden liepen niet, maar reden
op andere paarden.

Wij lopen
over van deze weg, dreef, hippodrome.
Weg van Brueghels kerkjes en watermolen, kerkepaadjes,
toscaans rollende vruchtbare heuvels,
de kastelen, rozen labyrint,
de beuken kathedraal van het Zoniënwoud, het verdwenen klooster Groenendaal, het koninklijk exoten woud van Tervuren.

We vinden heerlijke terrassen op de stoep en bierfeesten in de stad.

Weg
van mn thuis.

 

 

 

Het Rode Klooster met visvijvers, in het Zoniënwoud. Foto Saskia (c)

 

Aanleiding: het Lof van Brussel zwerfweekend van 3/4 september 2022, waarin een bezoek werd gebracht aan Brussel, het Pajottenland en het Zoniënwoud.

 

Aankondiging:

Op zaterdag maken we een rondwandeling door het Pajottenland van 28,5 kilometer, die start om 9 uur bij ziekenhuis Erasmus, eindpunt metrolijn 5. (Overstap van metrolijn 1 op metrolijn 5 bij halte Merode of Schuman.) De wandeling eindigt omstreeks half zeven op treinstation Halle, met treinen naar Brussel Centraal.

Het Pajottenland is een golvend kleinschalig platteland vol mini-dorpjes, brouwerijen en kastelen. Het was ooit inspiratie voor Pieter Brueghel, wat we na enkele km’s dank zij panelen ter plekke kunnen bewonderen. Er is een café te St Anna-Pede, verder langs de route niet veel koffie opties tot St Pieters Leeuw. We doen vervolgens domein Groenenberg met strak kasteel en prachtig bos en domein Gaasbeek (in restauratie) aan; zeer vershillende kastelen en totaal anders ingericht landgoed.

Kasteel Gaasbeek met haar bijzonder strategische ligging (en uitzicht), was ooit de belangrijkste burcht van de hertog van Brabant in het zuid-oosten. Het heeft tot in de 20e eeuw met alle Gaasbeekse dorpen er omheen als een feodaal landgoed gefunctioneerd en een turbulente geschiedenis met zeer kleurrijke kasteelheren/vrouw. T dorp Gaasbeek (met café maar niet op de route) is ongetwijfeld wegens dit kasteel tot t mooiste Vlaamse dorp verkozen in 2008. Op de hellingen van het kasteel Gaasbeek is de wijnbouw van weleer weer in ere hersteld. De ommuurde Museumtuin (met entree 5,=) is voor de liefhebber een apart bezoek waard.

We lopen domein Gaasbeek uit, langs golvende velden, langs kleine beekdalen en kerkepaden op weg naar St Pieters Leeuw met Kasteel Coloma, met de grootste rozentuin (openbaar park)van Europa. In het dorpscafé of bij het koetshuis in de tuin kunnen we pauzeren.

Tenslotte vervolgen we het Groene Gordel streekpad door het golvende land richting de zichtbare torens van Halle, met haar mooie Basiliek en oude stadshuis en gezellige terrasjes waar het beroemde bier uit deze streek (Lambiek) van 1 van de 22 lokale brouwerijen (incl Brussel) geproeft kan worden. Uit eten kan hier, maar evt ook rond Brussel centraal station.

 

Foto Saskia (c)

 

Op zondag wandelen we door het Zoniënwoud tijdens een tocht van 26 kilometer. We starten op het Leopold Wienerplein (tramlijn 8, buslijnen 17 en 95) en eindigen de wandeling omstreeks zes uur bij station Tervuren, dit is het eindpunt van tram 44 richting Montgomery, waar kan worden overgestapt op metrolijn 1.

De start vanuit Boisfort/Watermaal brengt ons al snel langs het art deco kasteeltje Solvay met mooi park en de ouderwetse moestuin. Direct daarna duiken we het Zoniënwoud in waar we pas aan het eind van de dag weer uit zullen komen.

We volgen het diep ingesneden kronkelende Vuylbeekdal tot we oversteken naar het Berkenvoetpad. We nemen een kijkje bij het boswachtersmonument dat 11 in WOI omgekomen boswachters herdenkt en zwerven door naar de Ganzenpootvijver en “kasteel” Groenendaal waar een koffie/thee wacht. De grote priorij met als eerste prior Jan van Ruysbroec is bijna helemaal verdwenen, behalve de ingekelderde Ijsse en het gerestaureerde priorshuis. Het kerkschip is een schuur geworden. Het in 2005 herontdekte scriptorium ( waar de monnikken schreven) wacht op restauratie.

 

Foto's Saskia (c)

 

We ontdekken vervolgens het kleine, fijne arboretum van Groenendaal en lopen over paden van het hippodrome (jawel voor paardenrennen van de koning, maar dat zie je vooral op een plattegrond) naar N2000 Bosreservaat Grippendelle. Vervolgens wandelen we via het Sentier du Vallon des Chènes, bijzonder in dit dominante beukenwoud, naar de Roode Beek vallei en het Arboretum van Tervuren. Dit Arboretum heeft een respectabele leeftijd wat hier en daar tussen de machtige sparren uit Washinton of Brits Colombia het gevoel geeft een totaal nieuwe wereld te betreden. Een groep van fikse Giant Sequioa’s aan de rand van een valleitje benadrukt dit. We nemen smalle paadjes, waardoor dit ooit aangeplante bos, ouder dan de meeste Nederlandse, als een wild bos voelt. De boomgroepen zijn wel per continent gegroepeerd en soms van nummers of bordjes voorzien. Via Zuid-Europees bos verlaten we het Arboretum en steken door een laatste snipper Zoniënwoud door naar het statige koninklijk park Tervuren. Het centrumpje van het stadje Tervuren bied volop gelegenheid voor een afsluiting en tram 44 vertrekt ouderwets van het station Tervuren richting de rest van Brussel.

 

De Rode Kloosterbeek in het Zoniënwoud bij Brussel. Foto Saskia (c)