Op zaterdag een rondwandeling vanuit Griendtsveen. Op zondag een rondwandeling door natuurgebied de Grote Peel. De afstand zal circa 25 km per dag zijn.
Dit weekend lopen we door twee prachtige afwisselende Natura 2000-gebieden, bijna exclusief te noemen, vanwege de beperkte algehele toegankelijkheid vanwege de broedseizoensluiting van 15 maart tot 15 juli. Let op: De gebieden zijn alleen opengesteld op wegen en paden, het is niet toegestaan om hier vanaf te gaan.
Het Natura 2000-gebied Deurnse Peel & Mariapeel ligt ten zuidoosten van Deurne en bestaat uit een aantal deelgebieden. De Deurnse Peel en de Bult liggen in de provincie Noord-Brabant; de Mariapeel ligt net over de grens in de provincie Limburg. De Bult ligt enkele kilometers ten noorden van de rest van het gebied en is een redelijk afzonderlijk deel. De Heitrakse Peel en ‘t Zinkske maken ook deel uit van het Natura 2000-gebied, maar liggen grotendeels ten zuiden van de A67. Het deelgebied Grauwveen wordt van de rest van het gebied gescheiden door de Noordersloot. Grauwveen bestaat uit een complex van fragmenten levend hoogveen, beginstadia van regenererend hoogveen, droge en vochtige heide, moeras en opgaand loofbos.
De Peel staat bekend als een hoogveengebied. Het eigenlijke hoogveen is echter vrijwel geheel afgegraven voor de winning van turf. Binnen de Natura 2000- gebieden is een klein deel van het afgegraven areaal ontgonnen tot landbouwgebied, zoals in het middengebied langs de Helenavaart. Het landschap van de Peel kenmerkt zich verder door een rijke afwisseling van hogere, droge en lage, vochtige heideterreinen en moerasachtige gedeelten, open en gesloten bossen, veenputten, wijken, vennen en open water. Het Mariaveen is een open heidegebied met enkele zandruggen. Na herstelmaatregelen in de jaren negentig herstelt het hoogveen zich weer voorzichtig
Het grootste gedeelte is na afgraven van het veen aan zijn lot overgelaten. Wat resteert zijn veenputten, waterplassen, vlaktes met pijpenstrootje en vochtige heide en berkenbossen, al dan niet op een bodem met achtergebleven veen. Deze restanten van het hoogveen zien er uit als vochtige heide, maar de karakteristieke planten en dieren van hoogveen komen nog steeds voor en door beter beheer van het grondwaterpeil ontstaat er op sommige plekken ook weer nieuwe veenmosgroei.
We starten bij Herberg De Morgenstond om 10 uur. We lopen de route tegen de klok in en komen al vrij snel uit bij Natuurpoort De Peel (open vanaf 10 uur), waar ook horeca te vinden is, maar na ca. 8 kilometer kunnen we ook pauzeren bij Restaurant Hoeve Willem III in Helenaveen (open vanaf 11 uur). We eindigen weer bij De Herberg.
Als we het gebied van de Peel inlopen, lopen we eerst het Brabantse deel in, De Deurnse & Maria-Peel. Zie voor bijzonderheden de hierboven beschreven details.
Na onze koffiestop (dan wel vanaf Hoeve Willem III) vervolgen we onze weg en na het passeren van de Helenavaart komen we uit bij de Horster Driehoek en Driehonderd Bunders.
De Mariapeel wordt door Staatsbosbeheer namens de staat beheerd. In de "Horster Driehoek" en "Driehonderd Bunders" zijn omvangrijke vernattingsmaatregelen uitgevoerd waardoor op verschillende plaatsen grote waterplassen zijn ontstaan, zoals het 'kanaalbos' aan de weg tussen Griendtsveen en America. In het Mariaveen is een oude schaapskooi (Paul's Koie) herbouwd om de kudde Nederlandse landgeiten te huisvesten. De Mariapeel is voor dit zeldzame huisdierenras een erkend fokstation. De geiten helpen mee de heide in dit gebied kort en vrij van opslag te houden. Daartoe wordt ook een kudde runderen ingezet. De meer kwetsbare gedeelten van het gebied verdragen echter vanwege de venige ondergrond geen begrazing en moeten door maaien en kappen open worden gehouden.
De Deurnse & Mariapeel is een prachtig, mooi afwisselend gebied, dat je naar mijn idee persoonlijk moet gaan ervaren. Nadat we teruggekomen zijn bij de Herberg, ben ik benieuwd hoe je het gebied meegemaakt hebt. We kunnen hier de dag afsluiten met een biertje en desgewenst een warme maaltijd (wel zo makkelijk) voordat we per auto naar camping Wetland rijden.
Vandaag lopen we vanaf camping Wetland (nu met de klok mee) het gebied van De Grote Peel in. Ten opzichte van de Groote Peel, die in de Centrale Slenk ligt, liggen zowel de Deurnsche als de Mariapeel, waar we de eerste dag gelopen hebben, veel hoger en daarom noemt men deze beide gebieden samen ook wel de Verheven Peel. Gedurende het laatste deel van de laatste ijstijd was het Peellandschap lange tijd schaars begroeid. Nationaal Park De Groote Peel is een weids, waterrijk en stil hoogveengebied dat vooral bekend staat om zijn vele vogelsoorten en bijzondere geschiedenis. Overal in het landschap zijn de ‘littekens’ van de turfwinning in het verleden nog zichtbaar. Het bijzondere in De Groote Peel zelf is, dat je mede dankzij de knuppelbruggen/vlonders, het gebied te voet kunt verkennen.
Ooit was de Groote Peel een ondoordringbaar moeras, nu een landschap van water, heidevelden, zandruggen, berken en open vlaktes. Het is echt een paradijs voor natuurliefhebbers en wandelaars in alles wat je tegen gaat komen: De rust van de Groote Peel lokt ruim honderd soorten broedvogels en ook trekvogels, zoals de (trompetterende) kraanvogels. Maar kijk niet alleen maar naar boven, want onder de bodem van veenmos gaat soms een flinke plas water schuil.
Nadat we vanaf de camping de Meijelseweg gekruist hebben, komen we na ca. 3 km en zo’n 400 m van de route af, bij uitkijktoren Belfort De Vossenberg, waar we een weids uitzicht over een groot deel van de Grote Peel hebben. De moeite van het omlopen waard.
Terug op de route passeren we, waarschijnlijk ook via vlonderpaden (knuppelbruggen), een waterrijk gebied om, na ca. 8 kilometer, uit te komen bij Restaurant De Peelboerderij. Voordat we hier naar binnen gaan, kunnen we iets terug nog even kort het Buitencentrum De Peel bezoeken voor evt. wat extra info te krijgen over De Grote Peel. Na deze koffie-/lunchpauze in De Peelboerderij, doorkruisen we het gebied van de Meerbaansbaak met eveneens een vogeluitkijkpost. Vanaf hier heb je een prachtig uitzicht over het languitgestrekte ven van de Meerbaansbaak. Later komen we uit op de Mussenbaan, welke een pad is tussen het Peelgebied en een extensief beheerd stukje open agrarisch gebied. Je kunt hier evt. blauwborsten spotten en weidevogels zoals de wulp, spotvogel, paapje of roodborsttapuit. Na ca. 2,5 kilometer zijn we bij ’t Elfde, de grootste waterplas binnen De Groote Peel, welke is ontstaan na de turfwinning. Dwars door ‘t Elfde loopt een smal, idyllisch paadje dat zicht geeft op de grote leegte. Het weer maakt wat we hier bij ’t Elfde zien: bij wind ontstaan golven die zorgen voor een abstract spel van licht en donker. Op windstille dagen krijg je juist perfecte weerspiegelingen van de berken op de oever of van de eindeloze wolkenluchten.
Nog enkele kilometers verderop komen we langs De Eeuwselse Loop, welke een afwateringsbeek is van de Peel, dat begint op de provinciegrens tussen Limburg en Noord-Brabant, in de gemeente Asten. Deze loop doorstroomt het natuurgebied Groote Peel in noordwestelijke richting om vervolgens in westelijke richting te stromen, ten zuiden van Heusden langs, door een recreatiegebied om dan ten noorden van het broekgebied Starkriet in de Aa uit te monden. Ook de Voordeldonkse Broekloop, welke wij bijna op het einde van de route oversteken, is een zijriviertje van de Aa. Het stroompje is bijna volledig gekanaliseerd en ontwatert de landbouwenclaves die zich bevinden in de Dennendijkse Bossen.
Teruggekomen op de camping kunnen we met zn allen nog even per auto, in zes minuten tijd, naar Meijel rijden, naar het dichtstbijzijnde Grand Cafe Goejje, Raadhuisplein 11, om daar het weekend met een biertje of ander drankje af te sluiten. Opzij/achterkant van het cafe is de parkeerplaats. Na deze afsluitende stop rijden we terug naar de P+R van station Deurne om iedereen, die met het OV gekomen is, daar naar toe terug te brengen.
Transport:
Overige informatie:
Ga je voor het eerst mee? Lees dan dit. Zoals al onze activiteiten: onder corona-voorbehoud.
Initiatiefneemster voor aanmelden en inlichtingen: Loes.